Η γεμμοθεραπεία είναι μια μέθοδος θεραπείας,η οποία ανακαλύφθηκε από τον Pol Henry το 1959, στην οποία χρησιμοποιούνται μέρη του φυτού που βρίσκονται σε ανάπτυξη, δηλαδή φυτικοί εμβρυικοί ιστοί όπως νεαρά ριζίδια, οφθαλμοί, σπόροι κλπ.Η γεμμοθεραπεία στηρίχθηκε στην παρατήρηση ότι τα φυτά στην πρώτη τους ανάπτυξη, έχουν ποιοτικές και ποσοτικές διαφορές,σε σχέση με τα ώριμα.
Σκοπός τη γεμμοθεραπείας είναι η αποτοξίνωση του οργανισμού και στην συνέχεια η θρέψη και η αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας των οργάνων του. Τα γεμμοθεραπευτικά διαλύματα χορηγούνται συνήθως στην πρώτη δεκατιαία αραίωση (1DH).
Η χορήγηση τους, στερείται παρενεργειών και μπορεί να συνδυαστεί με οποιοδήποτε άλλο είδος θεραπείας.
