Ομοιοπαθητική είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί θεραπευτικά, ελαχιστότατες δόσεις σε διάφορες δυναμοποιήσεις (=κρούσεις+αραιώσεις)*, από ουσίες φυτικής, ζωικής και ορυκτής προέλευσης. Ουσίες, που εάν χορηγηθούν σε τοξικές δόσεις ή υποτοξικές σε έναν υγιή οργανισμό, προκαλούν σε αυτόν, τα ίδια συμπτώματα του αντίστοιχου ασθενούς.
Οι θεμελιώδεις έννοιες, αρχές και νόμοι της Ομοιοπαθητικής, είναι :
- Nόμος των ομοίων (Similars): Κάθε ουσία που προκαλεί σε έναν υγιή οργανισμό συμπτώματα που χαρακτηρίζουν μια συγκεκριμένη νόσο ή ένα κλινικοπαθολογικό σύνδρομο, είναι και η ίδια ουσία, που είναι ικανή να θεραπεύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ασθενή που πάσχει από την ίδια νόσο ή σύνδρομο.
- Νόμοι του Hering (νόμοι κατεύθυνσης των συμπτωμάτων ): Οι νόμοι αυτοί προσδιορίζουν την πορεία της νόσου και επιτρέπουν μεγαλύτερη ασφάλεια στην πρόγνωση.
- Νόμος των ελαχίστων δόσεων: Οι ελάχιστες δόσεις παρέχουν την ασφάλεια του ιάματος και τη μέγιστη θεραπευτική του δράση.
- Νόμος της ολότητας (Totality): Η ολότητα, το μοντέλο ενός ενιαίου και ενοποιημένου συστήματος, όπου το όλον καθορίζει το μέρος, αλλά και το μέρος καθορίζει το όλον, αποτελεί για την Ομοιοπαθητική έναν ιδεώδη και θεμελιώδη νόμο.
- Νόμος της εξατομίκευσης: Η προσέγγιση της Ομοιοπαθητικής δείχνει ότι οι ανάγκες υγείας ενός ανθρώπου διαφέρουν σημαντικά από οποιονδήποτε άλλον, ο οποίος πάσχει από την ίδια ασθένεια.
* στην ομοιοπαθητική ορολογία “δυναμοποίηση” (potency) είναι η μέθοδος παρασκευής του ομοιοπαθητικού ιάματος και αποσκοπεί στη μεταβίβαση της πληροφορίας της στερεοδομής των μορίων της δρόγης στα μόρια του νερού.
ΣΥΝΘΕΤΗ OMOΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ :
Η Σύνθετη Ομοιοπαθητική λαμβάνει υπ’ όψιν όλες τις αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν μια ασθένεια, είτε είναι περιβαντολλογικοί παράγοντες, είτε κληρονομικοί, είτε επίκτητοι ή κάποια ιδιοπαθής αντίδραση.
Eπομένως για την Σύνθετη Ομοιοπαθητική, η ασθένεια είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει από αλληλεπιδράσεις μεταξύ παθογένειας, προσωπικής ψυχοφυσικής αντίδρασης και περιβάλλοντος.
Χαρακτηριστικό της Σύνθετης Ομοιοπαθητικής είναι η ολισθική παρατήρηση του ασθενούς σαν αδιαίρετο σύνολο σώματος και πνεύματος. Συνυπολογίζει τα πνευματικά, τα συναισθηματικά και τα σωματικά χαρακτηριστικά. Αξιολογεί τον ασθενή, όχι σαν ένα σύνολο σωματικών συμπτωμάτων, αλλά σαν ένα σύνολο της συνθετικότητας και της ολότητας της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η αυτοθεραπευτική διαδικασία στην οποία στοχεύει η Σύνθετη Ομοιποαθητική, αποτελεί για την Ιπποκρατική αντίληψη το βασικό πεδίο αναφοράς για την θεραπεία και την πρόληψη των παθήσεων.
Μπορείτε να μας στείλετε τη συνταγή σας προς εκτέλεση στο marivi@otenet.gr