ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ:
Ομοιοπαθητική είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί θεραπευτικά, ελαχιστότατες δόσεις σε διάφορες δυναμοποιήσεις (=κρούσεις+αραιώσεις)*, από ουσίες φυτικής, ζωικής και ορυκτής προέλευσης. Ουσίες, που εάν χορηγηθούν σε τοξικές δόσεις ή υποτοξικές σε έναν υγιή οργανισμό, προκαλούν σε αυτόν, τα ίδια συμπτώματα του αντίστοιχου ασθενούς.
Οι θεμελιώδεις έννοιες, αρχές και νόμοι της Ομοιοπαθητικής, είναι :
– Nόμος των ομοίων ( Similars): Κάθε ουσία που προκαλεί σε έναν υγιή οργανισμό συμπτώματα που χαρακτηρίζουν μια συγκεκριμένη νόσο ή ένα κλινικοπαθολογικό σύνδρομο, είναι και η ίδια ουσία, που είναι ικανή να θεραπεύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ασθενή που πάσχει από την ίδια νόσο ή σύνδρομο.
– Νόμοι του Hering ( νόμοι κατεύθυνσης των συμπτωμάτων ): Οι νόμοι αυτοί προσδιορίζουν την πορεία της νόσου και επιτρέπουν μεγαλύτερη ασφάλεια στην πρόγνωση.
– Νόμος των ελαχίστων δόσεων: Οι ελάχιστες δόσεις παρέχουν την ασφάλεια του ιάματος και τη μέγιστη θεραπευτική του δράση.
– Νόμος της ολότητας ( Totality): Η ολότητα, το μοντέλο ενός ενιαίου και ενοποιημένου συστήματος, όπου το όλον καθορίζει το μέρος, αλλά και το μέρος καθορίζει το όλον, αποτελεί για την Ομοιοπαθητική έναν ιδεώδη και θεμελιώδη νόμο.
– Νόμος της εξατομίκευσης: Η προσέγγιση της Ομοιοπαθητικής δείχνει ότι οι ανάγκες υγείας ενός ανθρώπου διαφέρουν σημαντικά από οποιονδήποτε άλλον, ο οποίος πάσχει από την ίδια ασθένεια.
* στην ομοιοπαθητική ορολογία “δυναμοποίηση” (potency) είναι η μέθοδος παρασκευής του ομοιοπαθητικού ιάματος και αποσκοπεί στη μεταβίβαση της πληροφορίας της στερεοδομής των μορίων της δρόγης στα μόρια του νερού.