210 3605 572
shopping_cart
Product was added to your cart

Καλάθι

Ομοτοξικολογία

Home Ομοτοξικολογία
Μια νέα πραγματικότητα

Κείμενο Μάρηβη Ζήση Φαρμακοποιός

Στην κλασική ιατρική χρησιμοποιούνται κατά κανόνα φάρμακα για να καταπολεμήσουν μία ασθένεια ή τα συμπτώματά της, σύμφωνα με την αρχή: “Contraria contrariis curentur”, δηλαδή “το αντίθετο θεραπεύεται με το αντίθετο”. Γι’ αυτό, η θεραπευτική αυτή βάση χαρακτηρίζεται σαν αλλοπαθητική, δηλαδή στραμμένη εναντίον μιας πάθησης. Το αντίθετο συμβαίνει στην ομοιοπαθητική όπου η πάθηση θεραπεύεται σύμφωνα με την αρχή: “Similia similious curentur”, δηλαδή “το όμοιο θεραπεύεται με το όμοιο”. Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μπορεί να προκαλέσουν μια παρόμοια παθολογική εικόνα. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνουν στον οργανισμό ένα εύστοχο χτύπημα με σκοπό να αναπτύξει τις δικές του θεραπευτικές δυνάμεις και μέσω αυτών να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ισορροπία του, που καταλήφθηκε από την πάθηση. Η Αντιομοτοξική ιατρική, είναι θα λέγαμε η “γέφυρα” ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της κλασικής ιατρικής και της κλασικής ομοιοπαθητικής.

Με τον όρο “Homotoxine”, λοιπόν, αναφερόμαστε όχι μόνο στις ουσίες που είναι δηλητηριώδεις για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά ακόμη και σ’ αυτές που δε γίνονται καλά ανεκτές από αυτόν. Οι τοξίνες είναι είτε ενδογενείς, όταν δημιουργούνται στον ανθρώπινο οργανισμό, είτε εξωγενείς, όταν εισχωρούν σ’ αυτόν απ’ έξω.

Έτσι, όλα τα συμπτώματα μιας ασθένειας είναι αποτελέσματα της αμυντικής προσπάθειας του οργανισμού να εξαλείψει τις τοξίνες.

Ασθένεια μπορούν προκαλέσουν: χημικές ουσίες, ακτινοβολίες, φάρμακα, μέσα διατροφής, βακτηρίδια, άγχος, ιοί, αλλεργιογόνα αλλά και η ιδιοσυστασία του ατόμου.

Επομένως, σύμφωνα με τον Reckeweg, “ασθένεια” είναι η έκφραση “σκόπιμων” βιολογικών αμυντικών αντιδράσεων του οργανισμού εναντίον των δηλητηρίων τοξινών, τόσο ενδογενών όσο και εξωγενών ή ακόμη και η προσπάθεια του οργανισμού να επανορθώσει τοξικές βλάβες. Συνακόλουθα “υγεία”, κατά την ομοτοξικολογία, σημαίνει απαλλαγή από δηλητήρια και από βλάβες που προκαλούνται από αυτά και “εξυγίανση” σημαίνει αποκατάσταση ισορροπίας, που διαταράχθηκε από τις τοξίνες. Ειδικά στην εποχή μας, που το περιβάλλον είναι εξαιρετικά βεβαρημένο και συνεχίζει να βομβαρδίζεται από δηλητήρια, η αντιομοτοξική θεραπεία κατά Reckeweg αναδεικνύεται σαν μια από τις πιο σύγχρονες μορφές θεραπείας.

Ορισμοί: Ασθένεια, υγεία, εξυγίανση
Η ομοτοξικολογία θεμελιώθηκε το 1952 από το Γερμανό γιατρό Dr. Hans Heinrich Reckeweg (1905 – 1985), και θεωρεί όλες τις παθήσεις αντίδραση του οργανισμού εναντίον των δηλητηρίων της ασθένειας. Homotoxine κατά τον Reckeweg, σημαίνει “ανθρώπινο δηλητήριο”, από τη λατινική λέξη homo που σημαίνει άνθρωπος και την ελληνική λέξη τόξον που σημαίνει δηλητήριο.

Ομοτοξίνη = Ανθρώπινο Δηλητήριο

  • Εξωγενείς Ομοτοξίνες
  • Ενδογενείς Ομοτοξίνες
  • Φυσικές Επιδράσεις
Διάγνωση

Στην ομοτοξικολογία, η διάγνωση γίνεται με βάση τα κλινικά ευρήματα. Περιλαμβάνει “αναμνηστικό αξιολόγησης προτεραιοτήτων”, με αναφορά σε προηγούμενες παθήσεις ιδιαίτερα μολύνσεις, λήψη φαρμάκων στο παρελθόν και ευρήματα εξετάσεων.

Θεραπεία

Η θεραπεία γίνεται με σκοπό την αποκατάσταση της γενικής ευεξίας του οργανισμού (ολιστική θεραπεία), χρησιμοποιώντας δυναμοποιημένα βιολογικά σκευάσματα σε συνδυασμό πολλών ουσιών, επεκτεινόμενη έτσι σ’ ένα πολύ πλατύ φάσμα δράσης.

Ο ανθρώπινος οργανισμός παίρνει μια πληροφορία που περιλαμβάνεται στο ίαμα, και σύμφωνα με την αρχή της ρυθμιστικής λειτουργίας, αυτή η πληροφορία ενεργοποιεί τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας. Γι’ αυτό οι θεραπείες αυτού του είδους έχουν αποτελέσματα και εκεί που οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί είναι εξαντλημένοι.

Χρόνιες επιβαρυντικές καταστάσεις όταν οι τοξίνες δεν έχουν αποβληθεί από τον οργανισμό, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε μπλοκάρισμα των ρυθμιστικών μηχανισμών του οργανισμού, γι’ αυτό πρέπει να εξουδετερωθούν για να αποκατασταθούν οι λειτουργίες του.

Τέτοιες καταστάσεις είναι:

  • παθολογικές εστίες (π.χ. χαλασμένα δόντια, παραρινοκολπίτιδες),
  • διαταραγμένες περιοχές (π.χ. ακτινοβολία),
  • διαταραχή της εντερικής χλωρίδας,
  • παρουσία δηλητηριωδών ουσιών (βαρέων μετάλλων),
  • υπολειμματικές καταστάσεις που προκλήθηκαν από παρενέργειες φαρμάκων (π.χ. κορτιζόνη, κυτταροστατικά, αντιβιοτικά),
  • ψυχική δυσφορία, κ.α.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η εξουδετέρωση και αποκατάσταση των θεραπευτικών σχημάτων (μπλοκ) που εμποδίζουν τη θεραπεία είναι ο πρώτος στόχος της ομοτοξικολογικής μεθόδου.

Η θεραπευτική αυτή μέθοδος είναι επίσης αποτελεσματική σε ασθένειες της σύγχρονης εποχής, όπως οι αλλεργίες από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και σε οξείες καταστάσεις, επειδή τα σκευάσματα της μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε δόσεις κρίσης, δεδομένου ότι δεν έχουν αντενδείξεις και παρενέργειες, λόγω των χαμηλών δυναμοποιήσεων που περιέχουν.

Η αντιομοτοξική ιατρική είναι αποτελεσματική σε χρόνιες και σε οξείες παθήσεις, σε κληρονομικές και σε επίκτητες. Μάλιστα, τα σκευάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για πρόληψη, “σβήνοντας” τις “σφραγίδες” της κληρονομικής μνήμης, καθιστώντας έτσι δυνατή την ευγονική. Συγκεκριμένα αυτό επιτυγχάνεται αν οι μέλλοντες γονείς λάβουν για ένα χρονικό διάστημα πριν τη σύλληψη, τα κατάλληλα σκευάσματα που θα μειώσουν ή θα σβήσουν τις κληρονομικές τους προδιαθέσεις.

Τρόπος δράσης

Η μάχη της άμυνας εναντίον των τοξινών, που χαρακτηρίζεται σαν ασθένεια, δίδεται μέσω:

  • Του δικτυοενδοθηλιακού συστήματος, με αποθηκευτική λειτουργία και σχηματισμό αντισωμάτων.
  • Του αμυντικού μηχανισμού του πρόσθιου λοβού της υπόφυσης – συστήματος φλοιού των επινεφριδίων με ρύθμιση της λειτουργίας του συνδετικού ιστού.
  • Την νευρογενούς αντανακλαστικής άμυνας, με ρύθμιση της άμυνας εναντίον των δηλητηρίων μέσω του συμπαθητικού συστήματος.
  • Της “αποτοξίνωσης” του ήπατος από τα δηλητήρια με κατ’ εξοχήν χημική αδρανοποίηση πολλαπλών τοξινών.
  • Της αποβολής δηλητηρίων του μεσεγχυματικού συνδετικού ιστού.
Πίνακας Ομοτοξινών
Πίνακας Ομοτοξινών

Εμβρυϊκό περίβλημα

Ιστός

Προδιαθετικές Φάσεις

Βιολογική Τομή

Κυτταρικές Φάσεις

Εκκριτική Φάση

Αντιδραστική Φάση

Συσσωρευτική Φάση

Διαποτιστική Φάση

Εκφυλιστική Φάση

Νεοπλασματική Φάση

Εξωδερματικός

Επιδερμικός

 Α)Φάση της εξωδερμικής αποβολής (απέκκριση με τον ιστό εξωδερμικής προέλευσης).1) Φάση της επιδερμικής έκκρισης (με την επιδερμίδα και τους συνδεδεμένους ιστούς της): Εφίδρωση οποιουδήποτε τύπου (ιδίως των μασχαλών και των ποδιών), δάκρυα, σμήγμα, απολέπιση, ορώδης παραγωγή. Παρουσία ομοτοξινών στα μαλλιά, στα νύχια, στα δερματικά λέπια, ορμόνες της αδενοϋπόφυσης κλπ. Συνεργικές θεραπείες: sauna, χαμάμ. Α) Εξωδερματική φλεγμονώδης (αντιδραστική) φάση στον εξωδερματικό ιστό.1) Φάση της επιδερμικής φλεγμονής (στην επιδερμίδα και στους συναφείς δερματικούς σχηματισμούς: μαλλιά, νύχια, σμαγματογόνοι αδένες, ιδρωτοποιοί ή μαστικοί) : ερυσίπελας, οξύ και χρόνια έκζεμα, πυοδερματίτιδα, κοινή ακμή, ποικιλόμορφο εξιδρωματικό ερύθημα, ερπητική δερματίτιδα, ποικιλόμορφη εξιδρωματική ερυθροδερμία των νεογνών, γενικευμένη απολεπιστική ερυθροδερμία, ερυθρά λειχήνα, μορφές κνίδωσης, ροδόχρους πυτιρίαση, βλαστομυκητίαση, χαλάζιο, βλαφαρίτιδα, επιπεφυκίτιδα, δακρυοκυστίτιδα, κερατοειδικό έλκος, κερατίτιδα, δοθιήνωση, απόστημα ιδρωτοποιών αδένων, οξεία αιδοιίτιδα, γονόρροια, μαστίτιδα. Α) Φάση της εξωδερματικής συσσώρευσης (στον εξωδερματικό ιστό)1) Φάση της επιδερμικής συσσώρευσης (στην επιδερμίδα): κεράτωση, κάλοι, σπίλοι, ακροχορδώνες, μελάγχρωση, μητριαίο χλόασμα, λεύκη, εκφυλιστική φάση της αδενοϋπόφυσης, ψώρα (διείσδυση ακάρεων κάτω από ένα ομοτοξικό πεδίο και γεμάτο χοιρινές τοξίνες), γεροντικός καταρράκτης, κονδυλώματα, θηλώματα, ροδόχρους ακμή. Α) Φάση της εξωδερματικής διαπότισης (εξωδερματικός ιστός).1) Φάση της επιδερμικής διαπότισης (επιδερμίδα): νόσος του Addison, μελάνωμα, μελάγχρωση, κνησμώδες νόσημα, απλός κνησμός, αιδοιικός κνησμός, εγκαύματα : θεραπευτικά μέτρα οποιουδήποτε τύπου (αλοιφές με σαλικυλικά και υδραργυρικά συστατικά, φορμαλδεΰδες, ακτίνες Χ, πινελιές με κατράμι), σύνδρομο προσαρμογής (υπόφυση). Α) Φάση της εξωδερματικής εκφύλισης (στο εξώδερμα)1) Φάση της επιδερμικής εκφύλισης (στην επιδερμίδα): λύκος κοινός και ερυθηματώδης, λέπρα, πέμφιξ κοινή, ιχθύωση, ελεφαντίαση του δέρματος, επιδερμική φυματίωση, λευκοπλασία των χειλιών, νόσος του Paget των μαστών, μεγαλοακρία (υπόφυση), λιπογεννητική δυστροφία, καχεξία του Simmond, σύνδρομο του Cushing, ψωρίαση. Α) Φάση της εξωδερματικής νεοπλασίας (στον εξωδερμικό ιστό).1) Επιδερμική νεοπλαστική φάση (στην επιδερμίδα): έλκη, βασικοκαρκίνωμα (καρκίνωμα στα μετακάρπια οστά), αδένωμα στους ιδρωτοποιούς αδένες, μελάνωμα, μελανοσάρκωμα, ιδιοπαθές πολλαπλούν δερματικό σάρκωμα, καρκίνος της υπόφυσης.

 

Οροδερμικός

 2) Φάση της οροδερμικής αποβολής (εκκρίσεως) από εξωδερμικές κοιλότητες (μύτη, άνω στοματική κοιλότητα, δακρυϊκοί αδένες), σάλιο, βλέννα, δάκρυα και οι εμπεριεχόμενες σ’ αυτά ομοτοξίνες. Προϊόντα εκκρίσεως των αδένων του στοματικού βλεννογόνου, ενζύμων (πτυελίνης κλπ) οξεία και χρόνια ρινική καταρροή. 2)Φάση οροδερματικής φλεγμονής (στον οροδερμικό ιστό): ρινίτης, κόριζα (ρινικός κατάρρους), αγγειοκινητική ρινίτιδα (πάνω απ’ όλα εξέλιξη της νευροδερμικής διαβροχής), πυρετός εκ χόρτου, ρινική διφθερίτιδα, διφθερίτιδα του βλεννογόνου της στοματικής κοιλότητας, καταρροϊκή- ελκώδης- αφθώδης στοματίτιδα, ουλίτιδα, γλωσσίτιδα. 2) Φάση της οροδερματικής συσσώρευσης (στο ορόδερμα): χρόνια υπερπλαστική ρινίτιδα, πάχυνση των βλεννογόνων, ρινικοί πολύποδες. 2) Φάση της οδοδερματικής διαπότισης (στο νευρόδερμα) : γενικά εξελίσσεται ταχύτατα στη φάση της απέκκρισης, γιατί ο οροδερματικός ιστός έχει έντονη λειτουργία στη βαλβίδα διεξόδου, αγγειοκινητική ρινίτιδα, κρυολόγημα από χόρτο, ατροφική ρινίτιδα, λευκοπλασία (πέρασμα στην εκφυλιστική φάση) 2) Φάση της οδοδερματικής εκφύλισης (στο ορόδερμα): όζαινα, ατροφική ρινίτιδα, λευκοπλασία της γλώσσας, λύκος της ρινικής βλέννης. 2) Οροδερμική νεοπλαστική φάση (στο ορόδερμα): καρκίνωμα στο ρινικό και στοματικό βλεννογόνο, στα χείλη και στην πάνω πλευρά της γλώσσας.

Νευροδερμικός

  3) Φάση της νευροδερματικής εκκρίσεως (με το νευρικό σύστημα): κύστες με έρπη ζωστήρα. Προϊόντα ηθμοειδών νευροορμονικών εκκρίσεων, κλπ 3) Φάση της νευροδερματικής φλεγμονής (στο νευρικό ιστό): έρπης ζωστήρ, οξεία πολυνευρίτιδα, επιδημική πολιομυελίτιδα στο πυρετικό στάδιο της απεκκριτικής φάσης, πολυεγκεφαλίτιδα, φλεγμονή της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου, ληθαργική εγκεφαλίτιδα στο πυρετικό στάδιο της απεκκριτικής φάσης, νευραλγία, κοιλιακός πόνος, ισχυαλγία, μη πυώδεις εγκεφαλίτιδες, χειλικός έρπης, οξεία μυελίτιδα, κερατοειδικός έρπης. 3) Φάση της νευροδερματικής συσσώρευσης (στο νευρόδερμα), ελαφριές οξείες και χρόνιες νευραλγίες (του τριδύμου, ινιακού, μεσόπλευρες ισχιαλγίες), νυχτερινή νευραλγία του βραχίονα, νευραλγία του σπερματικού πόρου του όρχεως, ελαφριές φόρμες νευρασθένειας και βλαστική δυστονία, πρώτο στάδιο ημικρανία και σπινθηροβόλο σκότωμα, ελαφρές αρχικές περιπτώσεις δωδεκαδακτυλικού έλκους και βρογχικού άσθματος, στηθάγχη προερχόμενη από ανεπάρκεια των στεφανιαίων ακολουθούμενη από μια ελαφριά σκλήρυνση (χοληστερινική). 3) Φάση της νευροδερματικής διαπότισης (στο νευρόδερμα): αρχική νευραλγία τριδύμου, νευραλγία του βραχίονα, μεσοπλεύριον νευραλγία, ισχιαλγία, νευραλγία σπερματικού τόνου, αρχική παράλυση και εξασθένιση της παροχής νευρικής ενέργειας, τοξική νευρίτιδα π.χ. επίσης στην ενέργεια του ακουστικού νεύρου εν συνεχεία με τοξίνωση από σαλικυλικά, κινίνο, αλκοόλ, νικοτίνη και μόλυβδο, υποακουσία, ακουστικά βουητά, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες νευρικές οργανικές ασθένειες, βλέβες στον έσω χιτώνα αισμοφόρων αγγείων στις αρτηρίες που περιέχει τους συμπαθητικούς αποδέκτες. 3) Φάση της νευροδερματικής εκφύλισης (στο νευρόδερμα στο μέρος που είναι ταυτόσημα στο συπαθόδερμα): ατροφία του οπτικού νεύρου, σκλήρυνση κατά πλάκας, παρκινσονισμός, συριγγομυελία, αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, κληρονομική αταξία, διαδοχική προμηκική παράλυση, εκφυλιστικό στάδιο της επιδημικής πολιομυελίτιδας, νευροϊνωνάτωσης (Reckinhausen), μαλάκυνση εγκεφάλου, εγκεφαλονωτιαία μετασύφιλη, φθίση και παράλυση, επιληψία, άγχουσα παράλυση, σχιζοφρένεια, παράνοια, νευρική περιφερική παράλυση, μορφές ωτοσκλήρυνσης, ίλιγοι, νόσος του Meniere, μυέλωση που χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές εστίες των δεσμών του νωτιαίου μυελού. 3) Νευροδερματική νεοπλαστική φάση (στο νευρόδερμα): νευρόδερμα, νευρίνωμα, γλοίωμα, γλοιοσάρκωμα.

Συμπαθητικό- δερμικός

 4) Φάση της συμπαθητικοδερματικής εκκρίσεως (με τα όργανα του συμπαθητικού συστήματος): εκείνα τανευροορμονικά κύτταρα της ωοθυλακικής επένδυσης του θυρεοειδούς, των όρχεων, των ωοθηκών και την καρωτίδας με το μυελώδες των επινεφριδίων. Φυσιολογικές εκκρίσεις από τα νευρικά κύτταρα (χολινακετυλαση και χολινεστεράση): σύνθεση και καταστροφή της ακετυλοχολίνης. 4) Φάση της συμπαθητικοδερματικής φλεγμονής (στο συμπαθητικό ιστό): εξάνθημα από κνίδωση, δερμογραφικό στην περιφέρεια των απλών αντανακλαστικών που παράγουν συμπαθητικές φλεγμονές. Νευραλγίες οποιουδήποτε τύπου: έρπης ζωστήρ, έρπης κερατοειδούς 4) Φάση της συμπαθητικοδερματικής συσσώρευσης (στο συμπαθητικό ιστό): αρχικό δωδεκαδακτυλικό έλκος, βραγχικό άσθμα, στηθάγχη, ιδιοπαθής υπερτονία, ίσως ένα μεγάλο μέρος από τις χρόνιες νευραλγίες (ο συμπαθητικός ιστός είναι ο λεγόμενος αγωγός του πόνου) 4) Φάση της συμπαθητικοδερματικής διαπότισης (στο συμπαθητικό ιστό): δομική και κυτταρική προδιάθεση για τη γέννηση (δημιουργία αρτηριοσκλήρυσνης, αρτηριίτιδας, γάγγραινας, στηθάγχης, βρογχικού άσθματος, αλλεργίας, δωδεκαδακτυλικού έλκους, γαστρικού και κοιλιακού, ερυσίπελας, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες οργανικές ενοχλήσεις νευρικής προέλευσης, αλλοιώσεις στο χιτώνα των αιμοφόρων αγγείων των αρτηριών και όπου υπάρχει ένας συμπαθητικός υποδοχέας (αποδέκτης) 4) Φάση της συμπαθητικοδερματικής εκφύλισης (στο συμπαθητικό ιστό): παράλυση οποιουδήποτε τύπου, νευροϊνωματική γάγγραινα, νευροσύφιλη (βλέπε επίσης νευροδερμικές εκφυλιστικές φάσεις, εφόσον η ατελής διαφοροποίηση του ιστού δίνει δύσκολα έναν συγκεκριμένο προσδιορισμό. 4) Συμπαθητικοδερματική νεοπλαστική φάση (στο συμπαθητικό ιστό): γλοιοσάρκωμα, νευροσάρκωμα, νεύρωμα (μη ξεκάθαρη ιστική διαφοροποίηση).

Εσωδερματικός

Βλεννοδερματικός

  Β) Φάση της εσωδερματικής εκκρίσεως (με το εσώδερμα)1) Βλεννοδερματικός ιστός, α) Φάση της εκκρίσεως του βλεννογόνου (με τους εσωδερματικού βλεννογόνους): αποβολή του CO2 από τους πνεύμονες, της βλέννης από την ευσταχιανή σάλπιγγα, από το μεσαίο αυτί, από το λάρυγγα, από την τραχεία, από τους βρόγχους και από τις κυψελίδες των πεπτικών ενζύμων του γαστρεντερικού τμήματος:  των λιπών, των βαρέων μετάλλων, των αλάτων Ca Β) Φάση της εσωδερματικής φλεγμονής (στον εσωδερματικό ιστό)1) Φάση φλεγμονής του χωρίου του βλεννογόνου (αποβολή δια μέσου των εσωδερμικών βλεννογόνων των πεπτικών και αναπνευστικών οδών): φαρυγγίτιδες, λαρυγγίτιδες, τραχειοβρογχίτιδες, βρογχιολίτιδες, κοκκύτης, καταρροϊκή γρίπη, διφθερίτιδα (κατιούσα φόρμα), γαστρίτιδα, οξεία εντερίτιδα, δυσεντερία, πυρετοί, βρογχικό άσθμα στο στάδιο της βρογχίτιδας, καταρροή των σαλπίγγων και του μέσου ωτός, υπεροξύτητα, δυσπεψία, ενζυμική και αποσυνθετική, οξεία εντεροκολίτιδα, ειλεός σε περίπτωση κολίτιδας, νευρική διάρροια, βλεννώδης κολίτιδα, βαρθολινίτιδα, γονόρροια, κυστίτιδα, υπερέμεση της κυήσεως. Β) Φάση της εσωδερματικής συσσώρευσης (στον εσωδερματικό ιστό).1) Φάση της βλεννοδερματικής συσσώρευσης (στις βλεννώδεις μεμβράνες ενδοδερματικής προέλευσης): πολύποδες στο λάρυγγα, στην ουροδόχο κύστη, στο ορθό, τάση στη χρόνια βρογχίτιδα, αρχικό εμφύσημα, διαδικασία κρεάτωσης του πνεύμονα, βρογχεκτασία, συνήθης χρόνια δυσκοιλιότητα, ατονική δυσκοιλιότητα, πυριτίαση των πνευμόνων, ωτοσκλήρυνση. Β) Φάση της εσωδερματικής διαπότισης (στον εσωδερματικό ιστό).1) Φάση της βλεννοδερματικής διαπότισης (στις ενδοδερματικές μεβράνες): βραχνάδες, εμφύσημα, γαστρική αχυλία (έλλειψη χυλού). Β) Φάση της εσωδερματικής εκφύλισης (στον εσωδερματικό ιστό).1) Φάση της βλεννοδερματικής εκφύλισης (στο βλεννογόνο): φυματίωση του λάρυγγα, των πνευμόνων, των εντέρων, εντερική αλλεργία. Β) Φάση της εσωδερματικής νεοπλασίας (στον εσωδερματικό ιστό).1) Φάση της βλεννοδερματικής νεοπλασίας (στους ενδοδερμικούς  βλεννογόνους): καρκίνωμα του λάρυγγα, του οισοφάγου, του στομάχου, του εντέρου, του ορθού και των βρόγχων, επίσης αδενοκαρκίνωμα των άλλων βλεννογόνων ενδοδερμικής προέλευσης, εντερική στένωση και ειλεός σε καρκινικές καταστάσεις, αιδοιικό καρκίνωμα, όγκος των παρωτίδων.

Οργανοδερμικός

 2)Οργανοδερμικός ιστός β) Φάση της οργανοδερματικής εκκρίσεως: με τα προερχόμενα από τις εσωδερματικές κοιλότητες όργανα (παρεγχυματικά κύτταρα του ήπατος, του παγκρέατος, της χοληδόχου κύστεως, επιθηλιακούς αδένες), με τη χολή (χοληστερίνη, χολικά οξέα), με την έκκριση παγκρεατικών υγρών, ινσουλίνης (ενδοκρινείς εκκρίσεις), της θυρεοειδικής ορμόνης και των επιθηλιακών αδένων. 2) Φάση της οργανοδερματικής φλεγμονής (στα εσωδερμικά όργανα): επιδερμική παρωτίτιδα, λοβώδης πνευμονία, ψιττάκωση, μολυσματικός ίκτερος, επιδημική υπατίτιδα, χολολιθίαση και χολοκυστίτιδα, χολικό συρίγγιο. 2) Φάση της οργανοδερματικής συσσώρευσης (στα ενδοοργανοδερμικά  όργανα): σχηματισμοί χολικών πετρών, ήπαρ από στάση. 2) Φάση της οργανοδερματικής διαπότισης (στα ενδοοργανοδερμικά  όργανα): βλάβες στην ηπατική λειτουργία και τοξικές ηπατικές κακώσεις, ανορεξία, ηπατοκυτταρικός ίκτερος, οξεία ηπατική ατροφία (είσοδος στην εκφυλιστική φάση), υπερθυρεοειδισμός (Basedow), τετανία (παραθυρεοειδική). 2) Φάση της οργανοδερματικής εκφύλισης (στο οργανόδερμα):ατροφική ηπατική κίρρωση, σακχαρώδης διαβήτης, ηπατική σύφιλη, αμυλοειδές ήπαρ, λιπώδες ήπαρ, οξεία ηπατική ατροφία, χρόνια παγκρεατίτιδα, υποθυρεοειδισμός, κρεατινισμός, μυξοίδημα. 2) Φάση της οργανοδερματικής νεοπλασίας (στο μεσόδερμα)

Μεσοδερματικός

Διάμεσος

 Γ) Μεσοδερματική εκκριτική φάση (με το μεσοδερματικό ιστό)1) Διάμεση εκκριτικη φάση (με την ενδιάμεση βασική ουσία του συνδετικού ιστού): συνεχής έκκριση υαλορονικού οξέος στα ενδιάμεσα διαστήματα και μεταβολικών προϊόντων των ενδοκυτταρικών ενζύμων. Γ) Φάση της μεσοδερματικής φλεγμονής  (στο μεσοδερματικό ιστό).1) Φάση της ενδιάμεσης φλεγμονής (στο διάμεσο ιστό): οίδημα σε περιπτώσεις ασθενειών από ορό και από τσίμπημα εντόμων, οίδημα της γλωττίδας, απόστημα και φλέγμα, οπισθοφαρυγγικό, περιπρωκτικό, υποδιαφραγματικό, περινεφριδικό, επινεφριδιακό απόστημα, αποστήματα σ’ οποιαδήποτε περιοχή, γλωσσίτιδα, κυνάγχη, άνθρακας, μεσαία ωτίτιδα, επισκληρίτιδα, ιρίτιδα, χοριοειδίτιδα, μηριαίο έλκος, οζώδες ερύθημα και ποικιλόμορφο εξίδρωμα. Γ) Φάση της μεσοδερματικής συσσώρευσης (στο μεσοδερματικό ιστό).1) Φάση της διαμέσου συσσώρευσης (στον ενδιάμεσο συνδετικό ιστό): παχυσαρκία, οίδημα, ενδεχομένως εξέλιξη στην ελεφαντίαση, λίπωμα, σκλήρυνση τμήματος μυός (στο μυοδερματικό μέρος), ήπαρ από στάση και πνεύμονες από στάση, βλεννοενδιάμεση συσσώρευση, εξουδετέρωση των οξέων διαμέσου του δεσμού με την συνδετική ίνα, μαστική ινωμάτωση.  Γ) Φάση της μεσοδερματικής διαπότισης (στο μεσοδερματικό ιστό).1) Φάση της ενδιάμεσης διαπότισης (στα συνδετικά όργανα): πρώτο στάδιο κινδύνου που συχνά αρχίζει στο συνδετικό ιστό με βλάβες στα συνδετικά κύτταρα (ιστοκύτταρα), καθώς επίσης και στις ενζυμικές λειτουργίες. Ως επακόλουθο ενός ανακλαστικού αποτελέσματος είναι μία χημική δράση σε απόσταση, τοπική ελεφαντίαση, οίδημα. Γ) Φάση της μεσοδερματικής εκφύλισης (στο μεσοδερματικό ιστό).1) Φάση της ενδιάμεσης εκφύλισης (στον ενδιάμεσο ιστό): σκληρόδερμα, ελεφαντίαση, καχεξία, υπερτροφία των μικρών χειλέων, όγκος από ινώδη ιστό, ερύθημα, απίσχνανση και καχεξία. 1) Ενδιάμεση νεοπλασματική φάση (στο συνδετικό ιστό): σάρκωμα σε οποιοδήποτε σημείο, προερχόμενο από το συνδετικό ιστό.

Οστεοδερματικός

 2) Οστεοδερματική εκκριτική φάση (με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): φυσιολογική απέκκριση με ενδοκρινικό αποτέλεσμα 2) Φάση της οστεοδερματικής φλεγμονής (με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): πόνοι στα οστά σε περιπτώσεις γρίπης και άλλων μολύνσεων, μαστοειδίτιδα και μεσαία ωτίτιδα με οστικό ενδιαφέρον, οξεία οστεομυελίτιδα, μπροστινή οδοντική τερηδόνα, περιοδοντίτιδα, οδοντικά κοκκιώματα, νοσηρή κατάσταση των ιστών που βρίσκονται γύρω από τα δόντια, σπονδυλίτιδες, αρθρίτιδες. 2) Φάση της οστεοδερματικής συσσώρευσης (με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): χρόνια περιοδοντίτιδα με ιδιαίτερη επιδείνωση στο περιόστεο και εναπόθεση ασβεστίου, ινώδης οστεϊτιδα, εξόστωση, πτερνική άκανθα, βλαισό μεγάλο δάκτυλο ποδιού, πρόπτωση του πολφικού πυρήνα (εναπόθεση φλενοδών τοξινών απ’ όπου δημιουργείται ένα μαλάκωμα του μεσοσπονδύλιου χόνδρου και μια συντριβή του προσώπου). 2) Φάση της οστεοδερματικής διαπότισης (με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): οστεοχόνδρωση, πορφυρία με εναποθέσεις πορφυρίνης στα οστά, ινώδης οστεϊτιδα, περιοστίτιδα, οστεομαλάκυνση, ραχιτισμός, αιμοποιητικές διαταραχές, πρώτο στάδιο της ακοκκιοκυτταραιμίας, μυελοειδής λευχαιμία, απλαστική αναιμία, μολυβδίαση. 2) Φάση της οστεοδερματικής εκφύλισης (με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): οστεομαλάκυνση, ραχιτισμός, εμπύηση διαμέσου μιας συριγγιώδους διαδρομής μιας φυματιώδους οστικής εστίας, φυματίωση των οστών, κοκκιογενής φυματίωση, φυματιώδης σπονδυλίτιδα, ινώδης οστεϊτιδα, φωσφορική νέφρωση των γνάθων, τελικό στάδιο των ιστών που βρίσκονται γύρω από τα δόντια. 2) Οστεοδερματική νεοπλασματική φάση(με το χόνδρο, τα οστά, το περιόστεο, την οδοντίνη): οστεοσάρκωμα οποιουδήποτε σημείου.

Αιμοδερμικός

 3) Φάση της αιμοδερματικής έκκρισης: παραγωγή αντισωμάτων, αιμορραγική διάθεση – αίμα των αιμορροΐδων, αίμα εμμήνου ρύσεως (βλαστικοδερματικός, μεσοδερματικός ιστός), αιμορραγίες (σε περίπτωση ημικρανίας, επώδυνων εμμήνων ρύσεων, αποπληξία κλπ) 3) Φάση της αιμοδερματικής φλεγμονής (στα αιμοφόρα αγγεία, στην καρδιά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια): οστρακιά, ερυσίπελας, ευλογιά, πανώλη, οξεία ενδοκαρδίτιδα, σηψαιμία, ελονοσία, κίτρινος πυρετός, ασθένεια του ύπνου, σπειροχαίτωση, οξεία θρομβοφλεβίτιδα, ρινική αιμορραγία, αιμόπτυση, μητρορραγία, αιμορραγία οποιασδήποτε προέλευσης μη οφειλόμενη σε τραύματα και που δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως φάση της εκκρίσεως, φλεβικές αιμορραγίες, αιμορραγία αιμορροΐδων  3) Φάση της αιμοδερματικής συσσώρευσης (στα αιμοφόρα αγγεία, στην καρδιά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια): κιρσοί, στεφανιαία σκλήρωση, αρτηριοσκλήρωση, στηθάγχη, βαλβιδική ανεπάρκεια καρδιάς και μυϊκές αλλοιώσεις της καρδιάς σε περιπτώσεις γρήγορης ανάπτυξης και επιβραδυνόμενης τροφοδοσίας, γνήσια ερυθραιμία, αιμαγγείωμα, μη αιμορραγούσες αιμορροΐδες. 3) Φάση της αιμοδερματικής διαπότισης (στα αιμοφόρα αγγεία, στην καρδιά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια): βλάβες του μυοκαρδίου, μυοκαρδίτιδα, αρρυθμία, παροξυσμική ταχυκαρδία, στεφανιαίος σπασμός, καδιακή νεύρωση μετά από ακτινοβολία ενός εκζέματος, καδριακή αδυναμία, πάχυνση του σπλήνα μετά από ελονοσία (στη φάση της φλεγμονής), στη νόσο του Banti, αρτηριακή σύφιλη, αορτικό ανεύρυσμα (είσοδος στην εκφυλιστική φάση), αχυλική χλωραναιμία, χλώρωση, πολυκυτταραιμία σε οποιαδήποτε τύπο ανιμίας, σικτυοενδοθηλίωση, λευχαιμία με χαμηλά λευκά, αιμορραγική διάθεση, νόνος του Werlholf, αιμορραγική και κεραυνοβόλος πορφύρα, δερματοπάθειες οποιουδήποτε τύπου, πετεχειώδης ασθένεια (αιμορραγία του δέρματος), ιδιοσυγκρασιακή αρτηριοσκλήρυνση, διαλείπουσα χωλότητα, αποφρακτική αγγειίτιδα, περιαρθρίτιδα, γάγγραινα του Raymond, ακοκκιοκυτταραιμία (πέρασμα στις εκφυλιστικές νόσους. 3) Φάση της αιμοδερματικής εκφύλισης (στα αιμοφόρα αγγεία, στην καρδιά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια): παμμυελοπάθεια (αναιμία με ταυτόχρονη λευκοπενία που οφείλεται στην εξαφάνιση όλων των στοιχείων του ερυθρού μυελού των οστών), απλαστική αναιμία, χρονία μυελογενής αναιμία, λεμφατική και λευχαιμική λευχαιμία, ακοκκιοκυτταραιμία, αιμορραγική διάθεση, ασθένειες του αίματος, γάγγραινα του Raynaud, αγγειακή σύφιλη, αγγειακές αλλοιώσεις σε περιπτώσεις κεχροειδούς φυματίωσης, εξελικτική κακοηθής αναιμία, εγκεφαλική αποπληξία, αιμορραγική παχυμηνιγγίτιδα. 3) Αιμοδερματική νεοπλασματική φάση  (στο αιμόδερμα): πολλαπλούν μυέλωμα, αγγείωμα, αγγειοσάρκωμα.

Λεμφοδερμικός

 4) Φάση της λεμφοδερμικής (απ) έκκρισης:  (με τα όργανα και τα κύτταρα του λεμφικού συστήματος: Συνεργιακές θεραπείες: καθάρισμα αμυγδαλών. 4) Φάση της λεμφοδερμικής φλεγμονής :  (στα λεμφικά αγγεία και στους λεμφικούς αδένες): σκωληκοειδίτιδα οξεία και χρόνια, αμυγδαλική κυνάγχη, διφθερίτιδα, αμυγδαλικό απόστημα, πάχυνση των λεμφατικών αδένων στις ορώδεις (ορογόνες) ασθένειες, λεμφαγγειίτιδες και λεμφαδενίτιδες, μηνιγγίτιδα μετεδιδόμενη από τις λεμφικές οδούς, πνευμονικό απόστημα, μεσαυλίτιδα, πρήξιμο των λεμφατικών αδένων περιγεγραμμένο σε μια περιοχή στις φάσεις εξωδερματικής φλεγμονής και αντιστρόφως (περιπτώσεις από γαλακτοφόρα κρούστα, δερματίτιδα, έκζεμα, ευλογιά). 4) Φάση της λεμφοδερμικής συσσώρευσης :  (στα λεμφικά αγγεία και στους λεμφικούς αδένες): λεμφατισμός, υπερτροφία των φαρυγγικών αμυγδαλών, χρόνια αμυγδαλίτιδα, πάχυνση λεμφαγγείων της πύλης και μεσεντερικών στη χοιραδική διάθεση, σε ακτινομυκητίαση, (εξέλιξη προς φάσεις λεμφοδερμικής αντίδρασης), ινώδης μαστοπάθεια. 4) Φάση της λεμφοδερμικής διαπότισης :  (στο λεμφόδερμα): πρήξιμο των λεμφατικών αδένων, ελεφαντίαση (ενδιάμεσος ιστός), χρόνιες καταστάσεις αμυγδαλών και τοξικές διαποτίσεις που συνεπάγονται υπερτροφία και πρησμένους αδένες, κατά τρόπον ώστε να ερμηνεύονται σαν υποχωρήσεις στο στάδιο της απέκκρισης, δομικό έδαφος για λεμφατική λευκαιμία, λεμφοκοκκιωμάτωση και λεμφοβλάστωμα.  4) Φάση της λεμφοδερμικής εκφύλισης :  (στα λεμφικά αγγεία και στους λεμφικούς αδένες): χρόνια λεμφαδενοπάθεια, λεμφοκοκκιωμάτωση (κακόηθες λέμφωμα), δικτυοενδοθηλίωση.  4) Λεμφοδερμική νεοπλασματική φάση:  (στο λεμφόδερμα): λεμφοσάρκωμα, λεμφοκοκκίωμα.

Κοιλοδερματικός

 5) Φάση της κοιλοδερμικής έκκρισης (με τις αρθρικές κοιλότητες, μορφή βλεννίνης στη μήτρα – μύτη – βρόγχους, στο υπαραχνοειδές και υποσκληρίδιο διάστημα): εγκεφαλονωτιαίο υγρό, αρθρικό υγρό. 5) Φάση της κοιλοδερμικής φλεγμονής (με τις αρθρικές κοιλότητες, στο βλεννογόνο θύλακα, στο υπαραχνοειδές και υποσκληρίδιο υγρό): οξεία πολυαρθρίτιδα, γονοκοκκική αρθρίτιδα, φλεγμονές του θυλακικού βλεννογόνου σε διάφορους τόπους, οξεία και πυώδης επιδερμική μηνιγγίτιδα. 5) Φάση της κοιλοδερμικής συσσώρευσης (με τις αρθρικές κοιλότητες, στο βλεννογόνο θύλακα, στο υπαραχνοειδές και υποσκληρίδιο υγρό): συγκέντρωση ορώδους υγρού στις αρθρώσεις, παραμορφωτική αρθρίτιδα, ιδίως στο αρχικό στάδιο, αρχόμενο υδροκέφαλο (μετά εκφυλιστική φάση) 5) Φάση της κοιλοδερμικής διαπότισης (στις μεσεγχυματικές κοιλότητες):  προδιαθέσιμο έδαφος για συγκέντρωση ορώδους υγρού σε ορογόνο κοιλότητα των οστών, χρόνια εσωτερικό υδροκέφαλο, αιμορραγική μηνιγγίτιδα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, μονήρες φύμα. 5) Φάση της κοιλοδερμικής εκφύλισης (στη μεσεγχυματική κοιλότητα): παραμορφωτική οστική ατροφία, φυματίωση των αρθρόσεων, κοκκιογενές tbc, φυματιώδης εγκεφαλίτιδα (νευρόδερμα, μεσέδερμα) 5) Κοιλοδερμική νεοπλασματική φάση:  (στο κοιλόδερμα): σάρκωμα του χόνδρου και των μηνίγγων.

Νεφροδερμικός

 6) Φάση της νεφροδερμικής έκκρισης:  αποβολή της ρενίνης, υπερτάσεως, ούρων – έκκριση από τους ουρητήρες, έκκριση των κορτικοεπινεφριδιακών ορμονών (μεταλλοκορτικοειδείς και γλυκοκορτικοειδείς ορμόνες). 6) Φάση της νεφροδερμικής φλεγμονής (στα νεφρά, στον επινεφρικό φλοιό και στις ανιούδες ουροφόρους οδούς μεσοδερμικής προέλευσης, ουρητήρες): οξεία σπειραματονεφρίτιδα, οξεία και διαπυητική πυελίτιδα.  6) Φάση της νεφροδερμικής συσσώρευσης (στα νεφρά, στον επινεφρικό φλοιό και στους ουρητήρες): νεφρολιθίαση, νεφρική υπέρταση ακολουθούμενη από υδρονέφρωση, ελλιπής λειτουργία των επινεφριδίων (έλλειψη αντοχής σε φλεγμονές ή ρευματική τάση). 6) Φάση της νεφροδερμικής διαπότισης (στα νεφρά, στον επινεφρικό φλοιό και στους ουρητήρες): αρχικές φάσεις εξασθένισης σύμφωνα με Selyes, λευκωματουρία (καλοήθης), νεφρά από εγκυμοσύνη, πρώτο στάδιο νέφρωσης, αιματουρία. 6) Φάση της νεφροδερμικής εκφύλισης (στα νεφρά, στον επινεφρικό φλοιό και στους ουρητήρες): χρόνια συρρίκνωση των νεφρών και νέφρωση, σπείραμα νεφρού, χρόνια νεφρίτιδα, δευτεροπαθής συρρίκνωση νεφρών, φυματίωση των νεφρών και των ουροποιητικών οργάνων, νόσος του Addison, φάση εξασθένισης κατά Selys. 6) Nεφροδερμική νεοπλασματική φάση:  (στο νεφρόδερμα): υπερνέφρωμα, σάρκωμα και καρκίνωμα των νεφρών.

Οροδερματικός

 7) Φάση της οροδερματικής έκκρισης (με τους ορώδεις υμένες: περιτόναιο, περικάρδιο, υπεζωκότας). 7) Φάση της οροδερματικής φλεγμονής (στις ορογόνες μεμβράνες του δέρματος): ξηρά και εξιδρωματική πλευρίτιδα, περικαρδίτιδα, οξεία και διαπυητική πυελίτιδα. 7) Φάση της οροδερματικής συσσώρευσης (στο ορόδερμα): ασκίτης, εναποθέσεις στις τρεις ορογόνες κοιλότητες. 7) Φάση της οροδερματικής διαπότισης (στις ορογόνες μεμβράνες): ορογόνος αποβολή, εξιδρωματική πλευρίτιδα, περικαρδίτιδα, περιτονίτιδα, προκαταρκτικό στάδιο για την ανάπτυξή τους. 7) Φάση της οροδερματικής εκφύλισης (στο ορόδερμα): φυματίωση του υπεζωκότος, του περικαρδίου και του περιτοναίου. 7) Οροδερματική νεοπλασματική φάση:  (στο ορόδερμα): καρκίνωμα και σάρκωμα των ορογόνων υμένων – χιτώνων.

Βλαστικοδερματικός

 8) Φάση της βλαστικοδερματικής έκκρισης (με το επιθήλιο των γονάδων και τον αγωγό του Muller: σάλπιγγες, μήτρα και κόλπος): έκκριση σπέρματος, προστατικά υγρά, προϊόντα έκκρισης των σπερματοδόχων κύστεων, των αδένων του Couper. Φυσιολογική έμμηνος ρύση. 8) Φάση της βλαστικοδερματικής φλεγμονής (στο παρέγχυμα των γεννητικών αδένων και στις σάλπιγγες στου Φαλλόπιου, στη μήτρα και στον κόλπο): γονορροιακές φλεγμονές, ωοθυλακίτιδες, σαλπιγγίτιδες, φλεγμονές των οργάνων της μήτρας, μητρίτιδα, ενδομητρίτιδα, πυοσαλπιγγίτιδα, λευκωματώδης, εκροή, αποβολή, προστατίτιδα, σπερματοκυστίτιδα, επιδιδυμίτιδα, ορχίτιδα. 8) Φάση της βλαστικοδερματικής συσσώρευσης (στο παρέγχυμα των γεννητικών αδένων και στις σάλπιγγες στου Φαλλόπιου, στη μήτρα και στον κόλπο): κύστεις ωοθηκών, υδροκήλη, καλοήθης υπερτροφία προστάτου, σχηματισμοί ινομυωμάτων, εσωτερικοί πολύποδες, κλιματήριος (ωοθήκες σαν τόπος μικρότερης αντίστασης) εναπόθεση ομοτοξινών, διαφοροποιήσεις της κυτταρικής λειτουργίας, διαβαθμίσεις από φάσεις αιμοδερματικού κορεσμού (ξέσπασμα θερμότητας) και φάσεις εξωδερματικής αποβολής (εξίδρωση). Οι αιμορραγίες ερμηνεύονται σαν εναλλαγές στη φάση αιμοδερματικής φλεγμονής ή βλαστικοδερματικής όταν παρουσιάζεται μια συσσωρευτική φάση στις ωοθήκες. 8) Φάση της βλαστικοδερματικής διαπότισης (στον ιστό των γεννητικών αδένων, στη μήτρα, στον κόλπο, στους ουρητήρες): προκαταρκτικά στάδια ωοθηκικών κύστεων, μύωμα μήτρας (να λαμβάνεται υπόψη σαν φάση εναπόθεσης στο κατώτερο μέρος αντίστασης), φλεγμονές των οργάνων της μήτρας και παραμητρίτιδες, συνδεδεμένες με αναστολή μιας λειτουργίας του φθορίου, γογορροιακή επιδιδυμίτιδα, σπερμακυστίτιδα (προς την κατεύθυνση για τη φάση της φλεγμονής), τάση για ανικανότητα, κολπίτιδα και άλγος του ιερού οστού με μια γυναικολογική συσχέτιση, εικόνα σκλήρυνσης πλαστικού πέους. 8) Φάση της βλαστικοδερματικής εκφύλισης (στο βλαστικόδερμα): φυματίωση των σαλπίγγων, των ωοθηκών και των όρχεων, ατροφία αυτών των οργάνων, ανδρική ανικανότητα, πρώιμη κλιμακτήριος. 7) Βλαστικοδερματική νεοπλασματική φάση (στο βλαστικόδερμα): καρκίνωμα στη μήτρα – στις ωοθήκες – στους όρχεις – στον προστάτη.

Μυοδερματικός

 9) Φάση της μυοδερματικής έκκρισης (με το μυικό ιστό) . Αποβολή μυϊκών ουσιών και μεταβολιτών με ενδοκρινικό αποτέλεσμα (ATP, κρεατινίνη, γαλακτικό οξύ). 9) Φάση της μυοδερματικής φλεγμονής (στο μυϊκό ιστό): μυϊκός ρευματισμός, τεντονίτιδα, οξεία μυοσίτιδα.  9) Φάση της μυοδερματικής συσσώρευσης (στο μυϊκό ιστό): σκληροί βώλοι, στους μυϊκούς ιστούς (στο ενδιάμεσο μέρος), ρευματική μυαλγία, χρόνια ουρική αρθρίτιδα, οστεοποιός μυοσίτις 8) Φάση της μυοδερματικής διαπότισης (στο μυϊκό ιστό): προδιαθέσιμο έδαφος για εξελικτική μυϊκή ατροφία, σκλήρυνση τμήματος μυός, θύλακες ασβεστίου (οστεοποιός φλεγμονώδης βλάβη του μυϊκού οστού), οστεοποιός μυοσίτις. 8) Φάση της μυοδερματικής εκφύλισης (στο μυϊκό ιστό): προοδευτικη μυϊκή δυστροφία. 7) Μυοδερμική νεοπλασματική φάση (στο μυϊκό ιστό): μυϊκές νεοπλασίες, μυοσαρκώματα.

Αδιάφθορα Ένζυμα, Τάση για Αυτοθεραπία

 Αλλοιωμένα Ένζυμα, Τάση για Επιδείνωση

Ο οργανισμός αμύνεται εναντίον της τοξίνης αποβάλλοντάς την είτε με φυσικό τρόπο (εκκριτική φάση), είτε μέσω αυξημένης παθολογικής αντίδρασης (αντιδραστική φάση). Εκτός αυτών, υπάρχει η δυνατότητα της αποθήκευσης (συσσωρευτική φάση). Έτσι έχουμε τις τρεις πρώτες φάσεις: εκκριτική, αντιδραστική, συσσωρευτική, όπου οι τοξίνες δεν έχουν ακόμη προκαλέσει βλάβες στα όργανα και στα κύτταρα.Αν όμως έχουμε επίδραση ιδιαίτερα ισχυρών τοξινών ή αν οι βιολογικοί μηχανισμοί αποβολής δηλητηρίων εμποδίζονται ή καταστέλλονται στην πορεία τους, όπως π.χ. όταν καταστέλλεται ο πυρετών ή παρεμποδίζεται η απέκκριση των τοξινών, τότε προκαλούνται βλάβες των ενδοκυτταρικών δομών (δηλητηριάσεις).Κατόπιν ακολουθεί η βιολογική τομή και εμφανίζονται οι τρεις σοβαρότερες φάσεις: η διαποτιστική, η εκφυλιστική και η νεοπλασματική. Αυτές οι έξι φάσεις απαρτίζουν τον παρακάτω πίνακα ομοτοξινών. Εξουδετέρωση των δηλητηρίων:

1η Φάση: εκκριτική (απέκκριση) π.χ. ιδρώτας, εμμετός.

2η Φάση: αντιδραστική (φλεγμονή), π.χ. πυρετός, οξεία βρογχίτιδα.

3η Φάση: συσσωρευτική (αποθήκευση), π.χ. αρτηριοσκλήρυνση

Επίδραση των δηλητηρίων:

4η Φάση: διαποτιστική (βλάβη), π.χ. ημικρανία.

5η Φάση: εκφυλιστική (αλλοίωση), π.χ. αρθροπάθεια.

6η Φάση: νεοπλασματική (υποστροφή), π.χ. καταστροφή κυττάρων.

Θεραπευτικός μηχανισμός – το εναλλακτικό φαινόμενο

Από τα παραπάνω εξηγείται επίσης, η εμφάνιση μιας νέας, επακόλουθης ασθένειας, όπως π.χ. η εναλλαγή εκζέματος με άσθμα ή καταπίεση με φάρμακα της γρίπης σε έλκος στομάχου.

Αυτή η μετατόπιση μιας φάσης ασθένειας σε μια άλλη, ονομάζεται από τον Reckeweg αναπληρωματικό ή εναλλακτικό φαινόμενο.

Η καταστολή ή η καταπίεση των ασθενειών είναι ιδιαίτερα συνυφασμένη με κινδύνους, είτε μέσω παρενεργειών, είτε μέσω βλαβών από θεραπεία, με αποτέλεσμα την ιατρογενή παθολογία. Έτσι, μια καταπίεση της αμυγδαλίτιδας με αντιβίωση, μπορεί να οδηγήσει σε βαριές χρόνιες παθήσεις, ακολουθώντας την επιδεινωμένη εναλλαγή.

Με την ομοτοξικολογία, μπορούμε να αποφύγουμε αυτή τη δυσμενή πορεία, διατρέχοντας εν τάχει τις φάσεις με πιο ήπια τα συμπτώματα που περάσαμε, για να φτάσουμε στη συγκεκριμένη κατάσταση της νόσου, ακολουθώντας την προϊούσα εναλλαγή, γυρίζοντας πίσω στις αρχικές φάσεις, με σκοπό να φτάσουμε στην κατάσταση της υγείας.

Τα βιολογικά ιάματα προκαλούν παλίνδρομη υποχωρούσα εναλλαγή, δηλαδή μια βιολογικά ευμενή πορεία. Οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί του σώματος, καθώς και οι μηχανισμοί αυτοθεραπείας έχουν την αποστολή να θέσουν εκ νέου σε λειτουργία το μηχανισμό αποτοξίνωσης για την αποβολή των τοξινών, δηλαδή τη μετάπτωση των χρόνιων παθήσεων σε οξείες παθήσεις, με την έννοια την παλίνδρομης υποχωρούσας εναλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι οι τοξικές ουσίες αποβάλλονται από μια εκφυλιστική πάθηση που δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα και είναι λανθάνουσα, π.χ. σακχαρώδης διαβήτης εμφανιζόμενος σαν μια παράλληλη αντιδραστική φάσης π.χ. δοθιήνας.

Τέτοιοι σπουδαίοι βιολογικοί μηχανισμοί αποβολής δηλητηρίων, δεν πρέπει να καταστέλλονται, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος μετάπτωσης από μιά ελαφριά σε μια πιο βαριά κι επικίνδυνη φάση εκφυλιστικής ασθένειας.

Έτσι λοιπόν, οι ασθένειες είναι είναι φυσιολογικές και “σκόπιμες” διεργασίες, οι οποίες έχουν σκοπό να αδρανοποιήσουν, να αποτοξινώσουν και να αποβάλλουν τα δηλητήρια από τον οργανισμό.

Κατά τη διάρκεια αυτών των διεργασιών γίνεται σύνδεση δύο τοξινών σε μια νέα μη τοξική ουσία, την ομοτοξόνη, που μπορεί να δημιουργείται με έναν ενδιάμεσο παράγοντα δέσμευσης, όπως π.χ. τη γλυκόλη, τα γλυκουρανικά οξέα κ.α. Επίσης ομοτοξόνες ανευρίσκονται στις φυσιολογικές εκκρίσεις, όπως στα κόπρανα και στα ούρα.

Επομένως η αντιομοτοξική θεραπεία συνίσταται:

  • Στον περιορισμό της εισόδου των ομοτοξινών.
  • Στην απεκκριτική θεραπεία και θεραπεία αποδηλητηρίασης.
  • Στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού,
  • Στην ενίσχυση της λειτουργίας των οργάνων και της λειτουργίας των κυττάρων.
  • Στη διέγερση και ρύθμιση της άμυνας του οργανισμού

Ασθένειες είναι η έκφραση των Βιολογικών Αμυντικών αντιδράσεων εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών Ομοτοξινών (Homotoxine).

Reckeweg 

Ομοτοξικολογικά σκευάσματα

Οι κατηγορίες σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται στην ομοτοξικολογία είναι:

  • Συμπτωματικό ίαμα
  • Παροχετευτικό ίαμα
  • Χοίρεια οργανικά σκευάσματα
  • Νοσώδη σκευάσματα

Χρησιμοποιώντας αυτού του είδους τα ιάματα, παρασκευασμένα με τη μέθοδο της δυναμοποίησης (πολλαπλές αραιώσεις και κρούσεις), θεμελιώνεται μια ενεργειακή ιατρική, που δε βασίζεται μόνο στην εξουδετέρωση των τοπικών συμπτωμάτων όσο το δυνατόν ταχύτερα, με τη φυσιολογική αποτοξίνωση και την προώθηση της απέκκρισης, αλλά αναζητά μια σε βάθος ψυχοφυσική εξισορρόπηση.

Τοποθετεί τη θεμέλιο λίθο της σύγχρονης ψυχοσωματικής ισορροπίας και επιβεβαιώνει ότι ο δημιουργός της θεραπείας δεν είναι το φάρμακο, αλλά η δύναμη, η ισχύς της φυσικής αυτοϊασης, η ζωτική ενέργεια που όλοι μας διαθέτουμε, όταν αυτή υποστηρίζεται και δεν καταπιέζεται. Γιατί μέσω των βιολογικών σκευασμάτων διεγείρεται ένα πρόσθετο δυναμικό άμυνας, το οποίο βρίσκεται σε εφεδρεία, εναντίον των δηλητηρίων.

Το να μιλάνε για ολιστική θεραπευτική σημαίνει ότι ανοιγόμαστε στο σύνολο του ατόμου και όχι μόνο σε μερικά στοιχεία του, εκλαμβάνοντάς τα σαν πιο ενδιαφέροντα από τα άλλα, π.χ. μόνο τα σωματικά ή μόνο τα πνευματικά. Από αυτό αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα αυτής της καινοτομίας.

Οφείλουμε να βοηθάμε τον ασθενή να έχει επίγνωση των αιτίων των συμπτωμάτων αυτών καθαυτών, ειδικά το ενεργειακό “κλειδί”.

Ψυχική – πνευματική – σωματική αρμονία.

Η ολιστική ομοτοξικολογία, μας επιτρέπει επομένως να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και να μην αποκλειστούμε μόνο σ’ ένα επίπεδο, αλλά να καλύψουμε και τα τρία: σωματικό, ψυχικό, πνευματικό. Μας επιτρέπει να ανακαλύπτουμε ιάματα με ένα νέο φως, μια νέα τεχνική και μια νέα διαφωτιστική τεχνική, επωφελούμενοι τελικά απ’ όλους τους κώδικες επικοινωνίας του ατόμου.

Ο ασθενής εκπέμπει όλα τα μηνύματά του ταυτόχρονα και μπορούμε να γνωρίζουμε ποια από αυτά θα είναι δυνατόν να αποκωδικοποιήσουμε και να ερμηνεύσουμε. Αυτό το γεγονός αποτελεί και το κλειδί ανάγνωσης της πάθησης, που επιτρέπει στη συνέχεια στην ολιστική ομοτοξικολογία, να εντοπιστεί το ίαμα που ανταποκρίνεται σε κάθε περίπτωση.

Περαιτέρω η ομοτοξικολογική θεραπεία, παρέχει στον ασθενή τη δυνατότητα της αυτογνωσίας, έτσι ώστε να συνεργάζεται αρμονικά με το ίδιο του το σώμα.

Γιατί δεν αρκεί η αποκατάσταση της λειτουργικότητας των οργάνων, αλλά πάνω απ’ όλα είναι αναγκαίο το άτομο να ανακτήσει την ψυχοφυσική ισορροπία που θα του επιτρέψει να ξαναγίνει κύριος τους εαυτού του.

Γιατί όπως έλεγε ο Παράκελσος: “η φύση είναι ο πρώτος γιατρός, ο άνθρωπος είναι ο δεύτερος”